Tuesday, April 24, 2012

ဆုေတာင္းပါ..........။

ညီေလး....ေရ
ဟိုးလြန္ခဲ့တဲ့ ၂၅ႏွစ္ေက်ာ္ေလာက္ က
ငါလည္းမင္းလိုပါဘဲ။

ဘီလူးေတြ တက္တက္လာတုိင္း
ေနစရာ အိမ္မဲ့ခဲ့ရတယ္။
စားရမယ့္ ထမင္းထဲမွာ
မ်က္ရည္နဲ႔ ေရာလို႔
မရ ရေအာင္မ်ိဳခဲ့ရတယ္။

ေအးခ်မ္းလြန္းတဲ့
တို႔ေတာင္ေပၚေဆာင္းကို
အံတုဖို႔  ၿခံဳေစာင္မရိွလို႔
မီးေမြးၿပန္ေတာ့
မီးခိုးထြက္ရာ က်ည္က်တတ္လို႔
မီးကိုၿငိမ္းသတ္
ေကာက္ေကြးၿပီး အိပ္ခဲ့ရတဲ့ည
အားအင္မဲ့တဲ့ေန႔ ေတြ
မေရတြက္ႏိုင္ေအာင္ပါဘဲ။

မနက္မိုးလင္းတိုင္း
အေမ့ရင္ေငြ႔ တုိး၀င္ကာ
ရူရိုက္ လုိက္ခ်င္ေပမယ့္
အေမ့ကို ရွာမေတြ႔ခဲ့ဘူး။

ေန၀င္ခ်ိန္ေရာက္တိုင္း
အေဖရဲ႕ လက္ၾကမ္းၾကီးကို
အားကိုးတၾကီး တြဲလိုက္ခ်င္ေပမယ့္
အေဖ ၿပန္မလာခဲ့ဘူး။

ႏူးညံ့သိမ့္ေမြ႔ မွ ုေတြ
ေပ်ာက္ဆံုးေနၿပီလား
ငယ္ရြယ္ ကေလးတေယာက္ ရဲ႕ ရင္ထဲ
နာက်ည္းမွ ု၊ခံၿပင္းမွ ု
အစိုင္အခဲနဲ႔
အံုနဲ႔က်င္းနဲ႔.....။

မိသားစုဆိုတာ ဘာမွန္းမသိေပမယ့္
တို႔ လူမ်ိဳးမွာ "အမ်ိဳး" ဆိုတာရိွတယ္
အဲဒီ "အမ်ိဳး"ေတြက လက္တြဲကူမယ္
ေၾကာက္ရြံ႕ၿခင္းဆိုတာကို ရင္ထဲကဖယ္
ေမ်ာ္လင့္ၿခင္းကို သိမ္းထား
ေရာင္စံုသင္တန္႔ေတြ မကြယ္ေပ်ာက္သရ်္
တေန႔ေန႔ေတာ့
သာယာလွပ တဲ့ ေကာင္းကင္ေအာက္
မေနာင္ ေနာင္ (Manau nau) ကၾကရအုန္းမယ္။


မင္းရဲ႕ရင္ထဲ
မထင္နဲ႔ ညီေလးေရ
မင္းဟာ တၿခား ကေလးေတြထက္
ေအာက္က် ေနာက္က် ၿဖစ္ေနမယ္
မထင္ပါနဲ႔။

အရာရာတုိင္းဟာ
ဘုရားအလိုေတာ္လို႔ မွတ္လို႔
ကိုယ့္ အလိုရိွရင္
ဘုရား သခင္ဆီသာ
ေတာင္းခံ လို႔ယူပါ။

 ယံုၾကည္စြာ ဆုေတာင္း
စိတ္ဓါတ္ကို တင္းထား
တခ်ိန္ခ်ိန္မွာ
ေပ်ာက္ဆံုးခဲ့ တဲ့ နိဗၸာန္ ေလး
ၿပန္ေတြ႔ရမွာ အေသအခ်ာပါ။


ဒီးဒိုး၊
၂၄၊၀၄၊၂၀၁၂။

ဆုေတာင္း။


စားမယ့္ထမင္း မွာ
သားငါးမပါဘူး။
ဟင္းရြက္စိမ္းနဲ႕
လြန္ႏွစ္သက္တဲ့ ပဲပုပ္
ေ၀းကြာေနခဲ့ေပါ့။

ဦးေခါင္းကိုငံု႔
မ်က္လံုးမွိတ္လို႔
လက္အုပ္ခ်ီကာ
ဘုရားရွင္ထံ
သူဆုေတာင္းသည္
မနက္ၿဖန္ စားမယ့္
ထမင္းတလုပ္တြက္ မဟုတ္ဘူး။
ဒီေန႔၊ယခု
စားရတဲ့ အစာအတြက္
ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္း
ဆုေတာင္းၿခင္းသာ ၿဖစ္တယ္။

ဒီေန႔ အသက္တာထိ
အသက္ရွင္ေနခြင့္အတြက္ 
ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီမြမ္း
ဟာေလလုယာ သီခ်င္းဆိုမယ္။

ဟိုမွာ နတ္ဆိုး စာတန္
ေနာက္ယွက္ၿခင္းကို
တြန္းလွန္လို႔ အသက္ရွင္က်န္ေနေသးတဲ့
ဘိုး၊ဘြား ညီေနာင္မ်ားတြက္
ေက်းဇူးေတာ္ခ်ီမြမ္း
ဆုေတာင္းမယ္။

ေသမင္းတမန္ေတြၾကား
ပန္းေမြ႔ရာလား
ကူးလူးအိပ္စက္
တို႔လူမ်ိဳးေတြကို ကာကြယ္ေနတဲ့
ဂ်ိမ္းေဖါ ၀န္ေပါင္
သူရဲေကာင္းေတြတြက္
ေက်းဇူးေတာ္ ခ်ီးမြမ္း
ဆုေတာင္းမယ္။

ဧရာ၀တီ ၿမစ္ၾကီး
တားဆီမဲ့စြာ စီးဆင္းပါေစ။

ၿငိမ္ခ်မ္းတဲ့ ေတာင္ေပၚေၿမ
ယမ္းေငြ႔ပ်ယ္ လို႔
ၿမဴခိုးေတြ ၾကြယ္ပါေစ။

မဆိုင္သူကို ႏိွပ္စက္
ရက္စက္ၾကမ္းတမ္း သူမ်ား
ကိုယ္ခ်င္းစာ တရားရပါေစ။

ေနာက္ဆံုး အၿဖစ္သႏွစ္နဲ႔
အပ်က္ပ်က္ ႏွာေခါင္းေသြးထြက္
ဘယ္သူအၿပစ္ မဆိုပါဘူး
ဘုရားသခင္
အလိုေတာ္ရိွလ်င္
ခ်စ္ေသာ ဂ်ိမ္းေဖါတို႔ေၿမ ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ။

သို႔သာ္
အကြ်န္ပ္ ဆုေတာင္းအားလံုးသည္
အကြ်န္ပ္ လိုအင္မၿဖစ္ပါေစနွင့္
ဘုရားရွင္
အလိုတုိင္းသာ ၿဖစ္ပါေစေသာ၀္။

အာမင္။



ဒီးဒိုး
၂၄၊၀၄၊၂၀၁၂။


ငိုက္ၿမည္းၿခင္းနဲ႔ အလွ။


ေမွာင္မိုက္တဲ့ည
လြန္လွပေအာင္
၀င္းပ ေသာ္တာ
ခ်စ္စရာ လမင္း
ထိန္ထိန္လင္း လို႔
အလင္းေရာင္နဲ႔
အလွဆင္တယ္။

တုိ႔ရိုးရာ မထိန္ေကာေအာင္ပ
 ၾကိဳးစားကာ ကၿပ
ပင္ပန္းတယ္ စိတ္မွာမထားပါဘူး
ဂ်ိမ္းေဖါ လွပ်ိုဴၿဖဴ က
အနားယူခ်ိန္ ခဏ
ငိုက္ၿမည္း ၿခင္းနဲ႔
အလွဆင္တယ္။

ဒီးဒိုး။
၂၄၊၀၄၊၂၀၁၂။


Thursday, April 19, 2012

လမ္း။



အိမ္နဲ႔ အလုပ္....အလုပ္နဲ႔အိမ္...ဘ၀အတြက္ ရုန္းကန္လွဳပ္ရွားေနရတဲ့ အၿဖစ္ေတြ မရိုးအီ သြားေအာင္ တခါတေလမ်ား အၿပင္ထြက္ ေလ်ာက္လည္ အုန္းမွပါ ဆိုၿပီး ၿမန္မာမ်ား အမ်ားစု စုရံုးရာ city hall ဆိုတဲ့ စုရပ္ဆီ ကို အေရာက္လွမ္းခဲ့တယ္။

city hall ကားမွတ္တိုင္နား ေရာက္တယ္ ဆိုရင္ဘဲ ၿမန္မာစကားသံေတြ ၾကားရေတာ့ ရင္ထဲမွာ ေႏြးေႏြးေလးနဲ႔ လံုၿခံဳမွ ုရိွသလိုလို၊အားအင္ေတြဘဲ ၿပန္ၿပည္လာသလိုလို ခံစားလိုက္ရတယ္။

ေသာက္ေနက် လၻက္ရည္ က်ဆိမ့္ေလး ေသာက္ဖို႔ ရဲရင့္ ဆုိင္ကို ေရာက္ေတာ့ ခံုေနရာလြတ္မရိွေလာက္ေအာင္ ကိုစည္ကားလို႔ေနေပါ့။

လၻက္ရည္ တခြက္ကို မွာယူၿပီး ခံုလြတ္ရိွရာကို လိုက္ရွာေနမိတယ္။

ခံုတခံုမွာ တေယာက္တည္းထိုင္ေနေသာ ေကာင္းေလးတေယာက္ကို ေတြ႔တာနဲ႔ သူကိုခြင့္ေတာင္းၿပီး ေရာထိုင္လိုက္တယ္။

လၻက္ရည္ကို အရသာခံ ေသာက္ရင္း တေယာက္နဲ႔တေယာက္ မိတ္ဆက္ ၿပီး အလာဘ၊သလာဘေၿပာၾကတာေပါ့။

သူကလည္း တေယာက္တည္း ေနာက္ထပ္ေရာက္လာမယ့္ သူငယ္ခ်င္းမရိွေတာ့ ၿပီ။ ထို႔အတူ ကြ်န္ေတာ္လည္း မရိွေတာ့ၿပီ။

ဒီေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ကဘဲ ႏွစ္ေယာက္အတူ ဘီယာေသာက္ဖို႔ ဖိတ္ေခၚေတာ့ သူကလည္း လိုလိုလားလားပါဘဲ။

ဒီလိုနဲ႔ လၻက္ရည္ဆိုင္ကေန ဘီယာဆိုင္ဘက္ကိုေၿပာင္းလိုက္ၾကတယ္။

တဗူးကေန တဗူးကို ကူးလို႔ အေတာ္ေလး စကားေၿပာအေတာ္ေကာင္းလာၾကတယ္။

အလုပ္ေၾကာင္းေတြ ေၿပာေနရင္း သူက ရုတ္တရက္

"သိလား အကို ကြ်န္ေတာ္က BE(Mechanical) နဲ႔ေက်ာင္းၿပီးတာဗ်"

"ဟုတ္လား ညီေလး အကိုလည္း အင္ဂ်င္နီယာ ၾကီးၿဖစ္ခ်င္ခဲ့တာကြ ဒါေပမယ့္ မၿဖစ္ခဲ့ဘူးကြာ"

ၿပီးေတာ့ သူက တစံုတခုကို ေၿပာဖို႔ အားယူေနတယ္ ဆိုတာ သူမ်က္လံုးေတြက ေဖာ္ၿပေနတယ္။

"ဆက္ေၿပာကြာ စင္ကာပူမွာ အင္ဂ်င္နီယာ အလုပ္ေတြ ေကာင္းတယ္ မဟုတ္လား"

ကြ်န္ေတာ္ ကဘဲ လမ္းဖြင့္ စကား စေၾကာင္းေပးလိုက္တယ္။

"သူမ်ားေတြ အတြက္ေတာ့ ေကာင္းၾကပါတယ္ အကိုရာ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ အတြက္ေတာ့ မဟုတ္ဘူးဗ်ာ"

"ဟာ မင္းကလည္း ဘာမ်ားၿဖစ္ေနလို႔လဲဟ"

"ဒီလိုပါ အကိုရာ ကြ်န္ေတာ္ ဘြဲ႔နဲ႔ အလုပ္က တလြဲၿဖစ္ေနလို႔ပါ"

"ေအာ္..ဒီလိုဘဲေပါ့ကြာ ၿဖစ္ခ်င္တုိင္းသာ ၿဖစ္ေနရရင္ေတာ့......."

"အဲဒီထက္ပိုဆိုးတာက အဲဒီမွာ အလုပ္အတူလုပ္တဲ့ လူေတြေၾကာင့္ေပါ့ "

"ဘာေတြမ်ား ၿဖစ္လို႔လည္း ညီေလးရာ"

" ကြ်န္ေတာ္တို႔ အဖြဲ႔ထဲမွာ အင္ဂ်င္နီယာ ဘြဲ႕ရတာကြ်န္ေတာ္တေယာက္တည္းေပါ့ က်န္တာေတြက အေ၀းသင္နဲ႔ ဘြဲ႔ရခဲ့ၾကတာေလ "

" အင္း "

" ကြ်န္ေတာ္က အလုပ္ကို စိတ္မ၀င္စား ေပမယ့္ ေလးေလးစားစားေတာ့ လုပ္တာေပါ့ အကိုရာ "

"တခါတေလ သူတို႔စကားေၿပာတာ မမိုက္ဘူးဗ် "

" ဟုတ္လား ဘာမ်ားေၿပာၾကလို႔တုန္း"

"ကြ်န္ေတာ္ကို ဗ်ာ ေပတိေပစုပ္ ဘီအီး ပါကြာတဲ့ "

"ဟာ ဒီေကာင္ေတြက ေတာ့....ထားလိုက္ပါကြာ ဒီေကာင္ေတြ ကိုယ္ရည္ကိုယ္ေသြး ညံ့ဖ်င္းလို႔ ဒီစကား ေၿပာတာပါ"

"ၿပီးေတာ့ ဘီအီးလည္း ႏိုင္ငံၿခားေရာက္လာရင္္ တၿခားဘြဲ႔ေတြနဲ႔ အတူတူ လုပ္ရတာပါဘဲ တဲ့ "

"လစာလည္း တူတူဘဲတဲ့"

"ဟာ မဟုတ္တာ..."

"သိလားအကို ကြ်န္ေတာ္ က ကြ်န္ေတာ္ဘြဲ႔ ကို အရမ္းၿမတ္ႏိုးတာ..။ကြ်န္ေတာ္က ႏိုင္ငံၿခားကို အထင္ၾကီးၿပီးလာတာမဟုတ္ဘူး"

"အင္း....."

"ခုဟာ က မိသားစုု အေရး အရမ္းခက္ခဲေနလို႔ ၊ၿပီးေတာ့ အေမကေၿပာလို႔ အေမ့ေက်းဇူး ေက်ပါေစဆိုၿပီး ကြ်န္ေတာ္လာတာဗ်။"

"'ဒါၿဖစ္သင့္တဲ့ အရာ လုပ္သင့္လုပ္ထိုက္တဲ့ အရာဘဲ ညီေလး"

"'ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ဒီမွာ ဘယ္လို႔ ခံစားရတယ္ ဆိုတာ အေမ့ကိုေတာ့ မေၿပာဘူး"

"ဘယ္ေၿပာထိုက္မလဲ ညီေလးရာ မေၿပာပါနဲ႔"

"ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ၾကီးကို စိတ္ပ်က္တယ္ အကိုရာ ၿမန္မာ အခ်င္းခ်င္း ဒီလိုေတာ့ မေၿပာသင့္ပါဘူး "

"ဒီလိုေပါ့ ညီေလးရာ အေကာင္းဘက္ က ၿမင္တဲ့ လူ ရိွႏိုင္သလို မေကာင္းတဲ့ ဘက္ကၿမင္တဲ့လူလည္း ရိွႏိုင္တာဘဲေလ။ "

"ဟုတ္ပါတယ္..ဒါေပမယ့္ ဒီလိုေတာ့မၿပာသင့္ဘူးေလ..။ "

"ခုကြ်န္ေတာ္ အလုပ္ေၿပာင္းဖို႔ ၾကိဳးစားေနတယ္။ဒီတခါေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ဘြဲ႔နဲ႔ မကိုက္ညီရင္ ကြ်န္ေတာ္မလုပ္ဘူး"

"ခုၿမန္မာ ႏိုင္ငံလည္း အလုပ္ၿပန္ေကာင္းေတာ့မယ္ လို႔ထင္ရတယ္ဗ်။ဒီက လစာရဲ႕ သံုးပံုတပံု ဘဲရရင္ေတာင္ ကြ်န္ေတာ္ ၿမန္မာၿပည္ၿပန္မွာ ကြ်န္ေတာ့္ညီလည္း ေက်ာင္းတက္လို႔ရ မိသားစုကိုလည္း ေကြ်းေမြးႏိုင္ရင္ရပါၿပီ အခ်မ္းသာၾကီး ကို မမွန္းပါဘူး"

"ေအးေအး ေကာင္းတာေပါ့ ညီေလးရာ"

"ကြ်န္ေတာ္ၿမန္မာႏိုင္ငံမွာ အလုပ္လုပ္တာ အရမ္းေပ်ာ္တယ္ဗ် ဒါေပမယ့္ ငါ့၀မ္းပူစာ မေနသာလို႔ ဒီကိုေရာက္လာတာ မဟုတ္ဘူးဗ် ကြ်န္ေတာ္ ညီေလးေတြရဲ႕ ပညာေရးအတြက္အဓိက ေၾကာင့္ေပါ့။ကြ်န္ေတာ္က အၾကီးဆံုးေလ အေဖက လည္းမရိွေတာ့"

"ဒါေပါ့ကြာ အေဖမရိွေတာ့ အကိုၾကီးအဖရာေပါ့ "

"ကြ်န္ေတာ့္ ဘ၀မွာ ဒီလိုလူမ်ိဳးနဲ႔ မေတြ႔ဖူးဘူးဗ်ာ.."

"ညီေလးက ခုမွ အလုပ္စလုပ္တာကိုး.. ေနာက္ေတာ့ ဒီထက္ေကာင္းတဲ့လူေရာ ဆိုးတဲ့လူပါ ေတြ႔လာအုန္းမွာ"

"'ဒီလိုပါဘဲ ညီေလးေရ..ေလာကၾကီးထဲသြားတဲ့ အခါ လူအမ်ိဳးမ်ိဳးကိုေတြ႔ ရတယ္ အကိုဆိုလည္း ၁၀ႏွစ္ေက်ာ္ လုပ္ငန္းထဲ ၀င္လာခဲ့ေပမယ့္ ခုထိ အရင္က မေတြ႔ဖူးတဲ့ လူေတြရဲ႕ အက်င့္စရိုက္ေတြ ကုိ ေတြ႔ေနရတုန္းပါဘဲ ေနာင္လည္း ဆက္ေတြ႔ေနရအုန္းမွဘဲ"

"ေအးကြာ ေနာင္မ်ားမွ ဆက္ေတြ႔ၾကတာေပါ့ ဒီကေနဘဲ ၿပန္ၾကရေအာင္"

"ေကာင္းၿပီ အကို ေနာက္မွ ၿပန္ေတြ႕ၾကတာေပါ့"။

ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ အိမ္အၿပန္လမ္းမွာေတာ့ မိုးေတြက တအုန္းအုန္းနဲ႔ ဘယ္အၿငိဳးေၾကာင့္ ရြာေနတာလဲ မသိေတာ့ပါ။

ခဏတာ ေလးေတြ႔ခဲ့ရေပမယ့္ သူ႔ခံစားခ်က္ကို ေၿဖေဖ်ာက္ဖို႔ အစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး။

bus ကားေပၚတက္လိုက္လာရင္း သဲလြန္းေနတဲ့ မိုးကို အဓိပၸါယ္မဲ့ ေငးၾကည့္ေနမိတယ္။

ေအာင္ၿမင္ေနတဲ့ လူေတြဟာ သူတို႔ စိတ္ပါ၀င္စား တဲ့ အလုပ္မွာ လုပ္ေနရင္ ေအာင္ၿမင္ေပ်ာ္ရြင္ေနတယ္ ဆိုရင္..

မေအာင္မၿမင္ ၿဖစ္ေနတဲ့လူေတြ က ဆန္႔က်င္ဖက္ေပါ့။

မေအာင္ၿမင္ ခ်င္လည္းေန၊မေပ်ာ္ရြင္ရင္လည္း ေနပါ ကိုယ့္အတြက္ အဓိပၸါယ္ တစံုတခုရိွေနမယ္ဆိုရင္

အဲဒီအလုပ္ကို ကြ်န္ေတာ္တို႔ လုပ္ရမယ္ လို႔ နားလည္ပါတယ္။

စတာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊ေနာက္တာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္၊အတည္ ေၿပာတာဘဲ ၿဖစ္ၿဖစ္ တပါးသူ ဘယ္လိုခံစားသြားရမယ္ ဆိုတဲ့

ကိုယ္ခ်င္းစာနာမွ ုေလးရိွၾကရင္ေကာင္းသားေနာ္။

အေတြးေတြ ကမရပ္ဘဲ ...ကားက ရပ္သြားတယ္..။ကြ်န္ေတာ္ဆင္းရမယ့္ မွတ္တိုင္ကို ေရာက္ေနၿပီေလ။

မိုးေတြကလည္း မစဲႏိုင္ဘဲ ရြာလို႔ေကာင္းတုန္း..။

ထီးလည္း မပါေတာ့ မိုးေရထဲ ဒီအတိုင္းဘဲ ေၿပးၿပီး ၿပန္လိုက္တယ္....။

ရုတ္တရက္ ကြ်န္ေတာ္မိုးေရထဲမွာ ရပ္ေနမိလိုက္တယ္။စိတ္ထဲမွာ အေတြးေလး တခုေပၚလာလို႔ေပါ့။

ဘာမွေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ကြ်န္ေတာ္ ဒီလို မိုးေရထဲ ေၿပးဆင္းလာတာကို လူမိုက္ေလး မိုးေရထဲ ေၿပးဆင္းသြားတယ္ တကယ္ဆို မဆင္းဘဲ ကားေပၚ ဆက္လိုက္သြား သင့္တယ္လို႔ ထင္တဲ့ လူမ်ားရိွေနမလားဘဲေနာ္။

ကြ်န္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ ဒီေနရာမွာ လမ္းဆံုးသြားၿပီေလ။ ကြ်န္ေတာ္ဆင္းကို ဆင္းေနရခဲ့ေတာ့မယ္ေလ။

အိမ္ကိုေရာက္ေတာ့ ေရကို ကမန္းကတန္းေလး ခ်ိဳးလိုက္တယ္။

အက်ၤ ီ လဲဖို႔ ဘီဒိုကို ဖြင့္လိုက္တယ္။

ဘီဒိုထဲမွာ ပလတ္စတစ္ အိတ္ေလးနဲ႔ သိမ္းထားတဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ၂၀၀၀ၿပည့္ႏွစ္ က ရခဲ့တဲ့ GTI ဒီပလိုမာ လက္မွတ္ကေလးကို စိုက္ၾကည့္ေနမိတယ္။

ဒီလက္မွတ္ ကေလးသာ ပါးစပ္ရိွလို႔ မင္းေကာကြာ လို႔ ကြ်န္ေတာ္ကို ေမးခဲ့ရင္......................။

ကြ်န္ေတာ္..........။


အမွတ္တမဲ့ ခင္မင္ခြင့္ရခဲ့တဲ့ ညီေလး လွိဳင္ၿဖိဳး သို႔။



ဒီးဒိုး။

၁၉၊၀၄၊၂၀၁၂။

Tuesday, April 17, 2012

ခ်စ္ႏွင္းဆီ




အသွ်င္ရယ္...

မ်က္လြာေလး အပင့္

အၾကည့္ေလး တခ်က္ ဆံုခုိက္မွာ

သီဆိုေနတဲ့ ေတးသြား

စာသားေလးေတြ ၿပဳတ္က်

သံဇဥ္ေလးေတြ ၿပတ္ရွ

မရမက ဇြတ္ သီးက်ဴးေတာ့

ခ်စ္သံဇဥ္ေတြ မခ်ိဳႏို္င္ခဲ့ဘူး...........။

ဆံႏြယ္ေလး သပ္တင္

ေခါင္းေလးကို ေမာ့ေမာ့

ေလ်ွာက္လွမ္းလာ ေတာ့

ၾကယ္စင္ေလးေတြ ေၾကြဆင္း

ပန္းပြင့္ေတြ ေခြ်ႏွင္း

အသ်ွင္ ေၿခရင္းထက္

ေၿခဖ၀ါးႏုႏု ေသြးေခ်မဥဖုိ႔

သူတုိ႔ေလးေတြ ဘ၀ စေတး ခဲ့ၾကတယ္။

ထက္ ေကာင္းကင္က လမင္း

အသ်ွင္ မ်က္၀န္းနဲ႔ မႏွဳိင္းယွဥ္ႏိုင္

ႏုလွ ပါးလြာတဲ့ နုတ္ခမ္း

ခ်စ္ပန္း ၀တ္မွဳံ

ေခြ်ယူစားသံုးဖို႔

ပ်ား၊ပုတုံးေတြ....ဟုိ ဒီပ်ံ၀ဲေနမွာဘဲကြယ္...။

အသွ်င္....

ဒီရင္မွာ ပြင့္တဲ့ အခ်စ္ပန္း

လွပမွာ အမ်ားနဲ႔ မယွဥ္သာ

အၾကင္နာ ဆကာတိုးလို႔

ရိုးေၿမက်သာ ေပါင္းပါရေစ

ရင္၀ယ္ဆႏၵ ဆုေတာင္းကာ

အသွ်င္ထံသို႔ ဆက္သလိုသည္

အခြင့္သာ ရိွရင္ ၿဖစ္

အေႏွးအၿမန္ လွမ္းကာလာမည္

ိခ်စ္ပန္း တပြင့္ ဆင္ၿမန္းခြင့္ၿပဳပါ

အသွ်င့္ ဆံႏြယ္ ထက္

ဒီးဒိုး။

၁၅၊၀၄၊၂၀၁၂။

Wednesday, April 11, 2012

i am luv with u....(ခ်စ္ေနမိတယ္)




ရင္ထဲ က အရိွကို အရိွအတိုင္း
ေၿပာခြင့္ရရင္ ေၿပာလိုက္ရင္
ရိုင္းမ်ားေနမလားကြယ္....။

သံုးစားလို႔ မရတဲ့ မာန နဲ႔
တင္းခံကာ ေနတာမဟုတ္ေပမယ့္
ေစ်းကိုင္တယ္ ထင္ေနအုန္းမလား။

လူတကာေတြ ေၿပာေနသလို
လြယ္လြယ္ ေၿပာလို႔ မထြက္တာ
ကိုယ္အားနည္းခ်က္ ဘဲကြယ္။

အၿဖဴေရာင္ ဆိုတဲ့
အၿဖဴမွာ အေရာင္စံုေတြ
ေရာယွက္ ေနတာ မသိႏိုင္ေလာက္ေအာင္
ပုန္းကြယ္ေနတာ....။

သံေယာဇဥ္ ဆိုတဲ့ အၿဖဴေရာင္မွာ
ခ်စ္ၿခင္းေတြ
ပိုင္ဆိုင္လိုၿခင္းေတြ
စိုးရိမ္စိတ္ေတြ
တမ္းတ မက္ေမာၿခင္းေတြ
ေထြးပိုက္ထားရင္း က
ိခ်စ္ေနမိတယ္ ဆိုတဲ့
ဒီစာတပုဒ္ ေရးမိေနေတာ့တာပါဘဲ။

ဒီးဒိုး။
၀၉၊၀၄၊၂၀၁၂။

Monday, April 9, 2012

ခ်စ္သူ သို႔ မွာတမ္း ။




ခ်စ္သူေရ..

သာယာတဲ့ ၿပာလဲ့လဲ့ ေကာင္းကင္ထက္ က

ၿဖဴစင္တဲ့ ၾကယ္ ခ်စ္သူပန္ဆင္ဖို႔

ကုိယ္ ဆြတ္ခူးခဲ့တယ္။

ခ်စ္သူေရ...

ေနေပ်ာ္တဲ့ ဘ၀ၾကီး ဟင္းလင္းၿပင္ က

သန္႔စင္တဲံ အခ်စ္ ခ်စ္သူခံစားဖို႔

ကုိယ္ ၿပင္ဆင္ထားတယ္။

ခ်စ္သူေရ..

သာယာေပ်ာ္ရြင္တဲ့ ႏွစ္ေယာက္တဘ၀

ဒြန္ဆိုတဲ့ ေလာကၾကီးက

ဖ်က္လိုဖ်က္ဆီးနဲ႔

တကယ္ေတာ့ သူတို႔နဲ႔လည္းမဆိုင္တာကို။

ၿမဲေနတဲ့ တြဲလက္အစံုနဲ႔

ႏူညံ့ သိမ္ေမြ႔တဲ့ ခ်စ္သူစိတ္ကို အႏိုင္ယူ

တို႔ႏွစ္ေယာက္ဘယ္ေတာ့မွ မေ၀းဘူး

ဒါေပမယ့္ အနားမွမရိွေတာ့ဘူး။

ခ်စ္သူေရ....

ေ၀းေနတဲ့ အခိုက္

ဘ၀ၾကီးက ေပ်ာ္ရြင္စရာဆို ေပ်ာ္ေနလိုက္ပါ။

ခ်စ္သူေရ..

စကားလံုးေတြနဲ႔ ထိုးႏွက္

မ်က္လံုးေပါင္းတေထာင္

လက္ညိွဳးေပါင္း တေသာင္း

ေကာက္ ပါေအာင္ ၾကည့္ပါေစ ထိုးပါေစ...

နီးရမယ့္ေန႔ရက္ရာက္လာမယ္ မေမ့နဲ႔။

ခ်စ္သူေရ...

ေနာက္ဆံုး တစက္ေလးအထိ

ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့ စိတ္ကို

မေလာင္ကြ်မ္း ပစ္နဲ႔။

ရိွေနတယ္ ခ်စ္သူ

သာယာတဲ့ ၿပာလဲ့လဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးရယ္

မေ၀းေတာ့တဲ့ အိမ္ေလးတလံုးရယ္...

ခ်စ္သူရယ္

ကိုယ္ရယ္

ေနာက္.............

တို႔ေမွ်ာ္လင့္ေနတဲ့

ဒြန္ဆိုတဲ့ ေလာကၾကီးရယ္...

အဲဒီမွာ

ခ်စ္ၿခင္းေတြရယ္

ေ၀းေနတဲ့ အခိုက္

အေတြးေလးထဲမွာ

ခပ္ေထြးေထြးေလး ဖက္ထားပါ့မယ္ ခ်စ္သူရယ္။

ဒီးဒိုး။

၈၊၀၄၊၂၀၁၀။

Friday, April 6, 2012

စကၠဳ ။




ရွင္ နဲ႔ က်မ က

ဘ၀ ခရီလမ္း ၾကမ္းၾကမ္း ေခ်ာေခ်ာ

တူေလ်ာက္လမ္းခဲ့ ၾကတာေပါ့။


ရွင့္ ဘက္က ပိတ္လို႔ အေမွာင္ခ်လိုက္ေတာ့

က်မ လည္း ၾကာၾကာ မေနပါဘူး ရွင္နဲ႔တူတူ

ေလာကၾကီးကို အေမွာင္ခ် ရွင္ေနာက္ လိုက္ခဲ့ရတယ္။


က်မ ရဲ႕ ႏွလံုးေသြးေတြ ထိန္းသိမ္းလို႔မရေတာ့

ရွင္လည္း မေနႏိုင္ မ်က္ရည္ေတြ သြန္းၿဖိဳးလို႔

အသိစိတ္ရဲ႕ တေနရာမွ တေယာက္လက္ကို ၿမဲၿမဲ ဆုပ္ထားၾကတာပါဘဲ။


ရွင့္ ရဲ ႔ ေဒါသေတြ မီးလိုေတာက္ေတာ့

က်မ ရဲ႕ စိတ္ေတြ မခံမရပ္ႏိုင္ေတြၿဖစ္

ေၿပရာေၿပေၾကာင္း ရွင္းဖို႔မလို ရင္ဆိုင္တူတူဘဲ ေပါ့။


ေလာက ရဲ႕ ထိုးႏွက္ခ်က္ေတြေၾကာင့္

က်မ စိတ္ေတြမခိုင္ ၀မ္းနည္းငိုေၾကြးေတာ့

ရွင္လည္း တူတူ မ်က္ရည္ေတာ့ ၀ဲခဲ့တာပါဘဲ။


ကမာၻၾကီးရဲ႔ အေကာင္းအဆိုး ရွင္စိတ္၀င္စားေတာ့

က်မ ရွင္နဲ႔တူတူ မခြဲအၿမဲ

ေလာကၾကီးရဲ႕ အလွအပ က်မ ၾကည့္ရူ႕ေတာ့

ရွင္လည္း ဟန္ေတာင္မေဆာင္ႏိုင္ဘဲ ေလ့လာေနက်။


အနားယူဖို႔ အခ်ိန္တန္ေတာ့

ဘယ္တုန္းကမ်ား တူတူ မရိွခဲ့တာ

ရွင္ေရာ က်မပါ မသိခဲ့ဘူးေနာ္။


ဒါေပမယ့္ ရွင္ရယ္

ရွင္လည္း က်မ ကို မၿမင္ဖူး

က်မလည္း ရွင့္ ကို မၿမင္ဖူး

သဘာ၀ရဲ႕တတုိင္းၾကီး ကာဆီထားခဲ့လို႔ေပါ့၊


တခါတေလ

သဘာ၀တရားေတြ ကိုခ်ိဳးဖ်က္

ရွင့္ဆီ အေၿပးေလးလွမ္း

ဆႏၵနဲ႔ ဘ၀ လက္ေတြ႔က်ဖို႔

စြမ္းေဆာင္ခ်င္ေပမယ့္ ရွင္ရယ္...

က်မၿဖစ္ ရွင္နဲ႔ တထပ္တည္း က်ေနလိမ့္မယ္။


ရွင္ရယ္

ရွင္နဲ႔ က်မ ကမ္းစပ္မွာ ထိုင္ေနၾကတာတူေပမယ့္

က်မ က ဒီဘက္ကမ္း

ရွင္က ဟိုဘက္ကမ္း

ၿဖတ္ေက်ာ္လို႔ မရေအာင္ကို

သတ္မွတ္ထားတဲ့ စည္းေတြကမ်ားေနရင္းက ရွင္ရယ္။

တေန႔ေန႔ ေတာ့.............................။

ဒီးဒိုး။

၀၆၊၀၄၊၂၀၁၂။

Thursday, April 5, 2012

ခိုနားလို္က္ေတာ့။



ကေလးရယ္...

ရင္ခြင္ထဲ တိုး၀င္တုန္း

ရွက္မ်က္ႏွာေလးကို ငံုမထားနဲ႔။

ေခါင္းေလးကိုေမာ့

ပန္းႏုေရာင္ ပါးၿပင္ေလး

ေနၿခည္ေထြးမွာ လွေနတဲ့အလွ

ခ်စ္အနမ္းတပြင့္ေပးခ်င္တယ္။

မေၾကာက္ပါနဲ႔ ကေလးရယ္

လိုခ်င္တာ အနမ္းတကယ္ မဟုတ္ရပါဘူး။

ၾကင္နာတဲ့ သံေယာဇဥ္နဲ႔

မင္းရင္ထဲက ေမတၱာ

ကုိယ့္ရင္ကိုေအးေစေတာ့။

ကေလးေရ....

ေပ်ာက္သြားမွာစိုးလို႔

တင္းတင္း က်ပ္ေလး

ေထြးဖက္ထားပါရေစ။

စကၠန္႔ အလိုက္

ႏွလံုးခုန္ စည္းခ်က္ကို ညိွေတာ့

ဘယ္ေလာက္ ခ်စ္တယ္ဆိုတာ သိပါေစေတာ့။

ကေလးေရ....

ႏွလံုးေသြးေတြရပ္တန္႔သြားေအာင္

ဒီရင္ခြင္ကို စြန္႔ပစ္မသြားနဲ႔။

ခ်စ္ၿခင္းေတြနဲ႔သာ ရပ္တန္႔ပါရေစ။

ဒီလူရဲ႕ ခ်စ္ၿခင္းေတြ ယံုၾကည္လိုက္ေတာ့။

ကေလး...ေလးေရ....

ခြဲခြာၿခင္းရဲ႔ သံသယအၾကည့္ေတြ

ရုတ္သိမ္းေတာ့။

ကိုယ့္အသက္လိုဘဲ

ေစာင့္ေရွာက္ကာ ခ်စ္ေနမယ္

ထာ၀ရေပါ့

ဒီရင္ခြင္မွာ ခုိနားလိုက္ေတာ့။

ဒီးဒိုး။

၀၅၊၀၄၊၂၀၁၂။