ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးထဲ
ပဲ့ေၾကြသြားတဲ့ ၾကယ္ေလ တစင္းေပါ့။
ငါရဲ႔ ၿမင့္မိုရ္ေတာင္ၾကီးက
ၿငိမ္းခ်မ္းၿခင္းေတြ
သာယာၿခင္းေတြ
ၾကည္ႏူးၿခင္းေတြ
အားလံုး...အားလံုး
ငါ့အတြက္ မဟုတ္ေတာ့တဲ့ အခါ.......။
ငါဟာ ေရကူးကြ်မ္းက်င္တဲ့ ဖ်ံတေကာင္ပါ
ပိုင္ဆိုင္တဲ့ ပင္လယ္မွာ ကူးခတ္ခြင့္ မရေတာ့တဲ့ အခါ..။
သာယာတဲ့ ေတးသံနဲ႔ သီဆိုေနခ်င္ေပမယ့္
ငါ့ဂီတာ ၾကိဳးၿပတ္ေနတဲ့အခါ။
ငါဟာ ထက္ၿမက္တဲ့ ဒါးလို႔ ကုိယ့္ကို ကုိယ္ထင္ေပမယ့္
ပိုင္ရွင္တြက္ သံုးမရတဲ့အခါ...။
အေမ..
အေ၀းမွာ ရိွတဲ့သား
အနီးနားမွာ ေကြ်းေမြးၿပဳစု
မလုပ္ေကြ်းႏိုင္တဲ့အခါ..။
ၾကင္နာၿခင္း မၿပဳႏိုင္တဲ့အခါ..။
အေမ..
အေ၀းမွာ ရိွတဲ့သား
အနီးနားမွာ ရီေမာေပ်ာ္ရြင္ေအာင္ မၿပဳႏိုင္တဲ့အခါ။
ထြက္က်တဲ့ေခြ်း မသုတ္ေပးႏိုင္တဲ့အခါ။
အေမ..
အေ၀းမွာရိွတဲ့သား
သေႏၶတည္ခ်ိန္ကစ ဒီေန႔ထိ
ေက်းဇူးမဆပ္ႏိုင္တဲ့အခါ။
ခြင့္လြတ္နားလည္မႈကို
နားမလည္ေတာ့တဲ့ အခါ။
အေမ့ အသံ မၾကားေယာင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခါ။
အေမ့ မ်က္ႏွာ မၿမင္ေယာင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့ အခါ။
ခြင့္လြတ္ပါလို႔ ဒီရင္ထဲ
လွဳိက္ကာ..လိွဳက္ကာ
အေမ...
.......အေမ။
အေမ။
ဒီးဒိုး။
၂၃၊၁၀၊၂၀၁၀။
No comments:
Post a Comment