Friday, August 6, 2010

“လာည က မလာည၊ မလာည က လာည”

“လာည က မလာည၊ မလာည က လာည”
ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႔ အၿပင္နားမွာ ပေလာင္ရြာေလး တရြာရွိတယ္။
အဲဒီ ရြာေလးနားမွာဘဲ စစ္တပ္တစ္တပ္ရွိတယ္။
ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ဗ်ာ....
ပေလာင္ရြာ သူေလးနဲ႔ ကိုစစ္သားတို႔ လူငယ္သဘာဝ ခ်စ္ၾကိဳက္ၾကတယ္တဲ့။
ဒီလိုနဲ႔ ရြာဦးေက်ာင္းဘုန္းၾကီး ေက်ာင္းနားမွာ ခ်ိန္းေတြ႔ဖို႔ အခ်ိန္းအခ်က္ လုပ္ၾကတယ္။
ခ်ိန္းတဲ့ ပထမည မွာ ပေလာင္ရြာသူေလးက အကိုခ်စ္သူစစ္သားကို သြားေစာင့္တာေပါ့။
ၿဖစ္ခ်င္ေတာ့ အဲဒီညက ကိုစစ္သားက ခ်ိန္းတဲ့ေနရာဆ ီမေရာက္ခဲ့ဘူး။တာဝန္ရွိလို႔နဲ႔တူပါရဲ႔။
ဒီလိုနဲ႔ ပေလာင္ရြာသူေလးက လည္း ေက်ကြဲစြာနဲ႔ ၿပန္သြားၿပီး ကိုစစ္သား ငါ့ကိုခ်စ္မွခ်စ္ရဲလား လို႔ ေတြးေနတာေပါ့။
ေနာက္တပတ္ က်ၿပန္ေတာ့ ကိုစစ္သားက ၿပန္ခ်ိန္းၿပန္ေရာ..
ပေလာင္ရြာသူေလးကလည္း ဒီတခါေတာ့ ခ်ိန္းတဲ့ေနရာဆီ ကိုမသြားေတာ့ဘူးတဲ့။
အစ္ကို စစ္သား ကေတာ့ အဲဒီည ခ်ိန္းတဲ့ေနရာကို ေရာက္ခဲ့တယ္။
ေနာက္တေန႔ က်ေတာ့
ကိုစစ္သား ကလည္း အခ်စ္စစ္နဲ႔ ခ်စ္ေနေတာ့ လူၾကီးေတြေခၚ ၿပီးေတာ့
ပေလာင္ရြာသူေလးကို တခါတည္း သြားေတာင္းရမ္းပါေတာ့တယ္။
ပေလာင္ရြာသူေလးက အေတြ႔မခံဘူးတဲ့....ခ်ိန္းတဲ့ည က မလာလို႔ ဆိုၿပီးေတာ့ေလ။
ကိုစစ္သားကလည္း မရမက ပေလာင္ရြာသူေလးကို ႏွစ္ေယာက္တည္းေတြ႔ၿပီး အတင္းရွင္းၿပေတာ့မွ ေၿပလည္သြားေတာ့တယ္။
ကိုစစ္သားကလည္း ေၿပလည္သြားၿပီဆိုေတာ့ ရြာသူေလးကို လူၾကီးေတြေရွ႔ကို ေခၚလာတယ္။
ဒါနဲ႔ဘဲ ကိုစစ္သား ဖက္ကပါလာတဲ့ လူၾကီးေတြက ဘယ္လိုၿဖစ္တာလဲ
ရွင္းၿပပါအုန္းလို႔ ပေလာင္ရြာသူေလး ကို ေမးပါတယ္တဲ့။
ဒီေတာ့ ရြာသူေလးက သူ႔ကိုသူလည္း လက္ညွိးထိုး၊ အစ္ကို စစ္သားကို လည္း လက္ညွိးထိုး ၿပီး
ပန္းႏုေရာင္သန္း ရွက္တဲ့မ်က္ႏွာေလးနဲ႔ ပေလာင္သံ ဝဲဝဲေလးေရာ ေရာၿပီ ဗမာလို ၾကိဳးစား ပန္းစားေၿဖလိုက္တာကေတာ့

“လာည က မလာည။ မလာည က လာည ေလ ဗိုလ္ၾကီးရဲ႔” လို႔ ေၿဖရွာသတဲ့။
ကိုစစ္သား ဖက္က လူၾကီးေတြက ေတာ့ ၿပံဳးစိစိေပါ့။
ရြာသူဖက္က လူၾကီးေတြကေတာ့ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ နဲ႔ေပါ့
ကိုစစ္သား နဲ႔ ပေလာင္ရြာသူတို႔လည္း အဆင္ေၿပသြားပါေတာ့တယ္။
ဒါလဲ ကြတ္ခိုင္ၿမိဳ႔ ရဲ႔ ဇာတ္လမ္းတပုဒ္ပါဘဲ ဗ်ာ...။

ဒီးဒိုး။
၁၃၊၀၇၊၂၀၁၀

No comments:

Post a Comment