ဘယ္သူေခၚလို႔မ်ား
ရခဲတဲ့ လူ႔ဘ၀ ရခဲ့။
................................
ေကာင္းလြန္းတဲ့ ကမာၻၾကီးမွာ
အေဖလဲ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတြက္
ၿပန္မလာတဲ့ လမ္းဆီ။
ဘယ္မွာလဲ အေမ
လိုက္လို႔ရွာဆဲ ၀မ္းစာ
ေမွ်ာ္လင့္ေနဆဲ အၾကင္နာ
တမ္းတမိပါရဲ႕ တရားမွ်တၿခင္း
ခြင့္လြတ္ၿခင္း
စာနာၿခင္း
ညွာတာၿခင္း
........................ဘယ္မွာလဲ....။
....................................................
္ကမာၻၾကီးကို ေစာင့္ေရွာက္တဲ့ နတ္ဘုရားထက္
ပိုအေရးပါတဲ့ လူေတြ
ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ ေဆြးေႏြးရင္း
အားၾကီးတဲ့ လက္နက္ေတြ ၿပင္ထားၾက။
......................................................
ပိုအားနည္းေပမယ့္
ပိုင္ဆိုင္တဲ့ တေနရာတြက္
ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ ေဆြးေႏြးရင္း
တတ္ႏိုင္သေလာက္ ကာကြယ္ဖို႔ ၿပင္ထားၾက။
...............................
ဘယ္ေတာ့ လဲ...
ဘယ္ေတာ ့လဲ....
ကုန္ေနတဲ့ ေမွ်ာ္လင့္ၿခင္း
ၿငိမ္းခ်မ္းဖို႔ ေတြးရင္း
ေကာင္းရာလားဖို႔ ၿပင္ထားၾက။
................................................
ကူပါ၊ယူပါ ေအာ္ဟစ္ေပမယ့္
မၾကားႏိုင္ေတာ့တဲ့ သူေတြ
ထြက္ေၿပးသြားၾကတဲ့ နတ္ဘုရားေတြ
လူေတြက တမင္ မဟုတ္ေပမယ့္ ႏွိပ္စက္
သဘာ၀က မရည္ရြယ္ေပမယ့္ ႏိွပ္စက္
အစားအစာက မႏွစ္သက္ေပမယ့္ ရွားပါး
အမ်ားတြက္ ရည္ရြယ္ရင္း
ပိုမိုေဖာင္းကား လာတဲ့အိတ္ၾကီး
ေမွာက္သြန္ကာ မ်ွေ၀ဖို႔ေတာ့ ကိုယ္ကုိတိုင္မွ ၿဖစ္မယ္။
...............................................................................................
အတူေနတဲ့ ကမာၻၾကီး ဘဲ
တၾကိမ္မွာ ထမင္းဘယ္ႏွလုပ္ စားမလဲ။
ဟိုမွာ ေမ်ွာ္လင့္တဲ့ ကေလးငယ္
ခိုကိုးရာမဲ့ မုဆိုးမေတြ
ၾကြင္းက်န္ တဲ့ တလုပ္ မ်ွေ၀လို႔
လူေတြမွာဘဲ ရိွတဲ့တရား
လူပီသဖို႔ လုပ္ေဆာင္လုိက္စို႔။
..............................................................။
ဟိုက က်တဲ့ မ်က္ရည္
ဒီက က်တဲ့ မ်က္ရည္
ဘယ္လို ခဲြမလဲ
အတူတူဘဲမို႔
တို႔ မ်က္ရည္ေတြနဲ႔
ကမာၻေၿမ စိမ္းလန္းရွင္သန္ဖို႔
သစ္ပင္ စိုက္ရေအာင္။
........................................................
ဟိုဆီက ေၿမ
ဒီကေၿမ လဲ အတူတူဘဲမို႔
အိမ္ၿပန္ခ်ိန္ ေမ့ေတ့ေတ့မွာ
အိမ္ဘဲၿပန္ခ်င္ တဲ့ ငါ
အတၱၾကီးေန တဲ့ ငါ
မုန္း...မုန္းလာၿပီ။
...........................................................
ေၿခာက္ေသြ႔တဲ့ ေနရာမွာလဲ
ေၿခာက္လို႔ ကြ်တ္ကြ်တ္ဆတ္
စိုစြတ္တဲ့ ေနရာမွာလဲ
လ်ွံက်လို႔ ဗြက္ဗြက္ထ
မ်ွတၿခင္းရယ္
အဘိဓါန္ကုိ နုတ္မဆက္ခင္
အေမာဆို႔ေနတဲ့ ကမာၻၾကီးကို
ေခြ်းသိပ္ခဲ့ပါအုန္း။
..............................................
ေနာက္ဆးံုေတာ့လဲ
ၾကင္နာသူ ခ်င္းေတာင္
ရန္သူစစ္စစ္ ၾကီးၿဖစ္လို႔ေပါ့။
...................................................
တရိစာၦန္ေတြက ေတြ႔ေတြ႔ၿခင္း
ရန္ေစာင္ တိုက္ခိုက္
ေနာက္ဆံုး ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ေနၾကသတဲ့ေလ...။
လူေတြက ေတြ႔ေတ႔ြၿခင္း
ခ်စ္ခင္ၾကင္နာ လို႔
ေနာက္္ဆံုး ရန္ေစာင္တုိက္ခိုက္ ၾကၿပန္ေရာ...တဲ့။
မွတ္ဖူးတဲ့ စကား မွန္ၿခင္းမ်ားစြာ။
ငါေလ
ခ်စ္ခင္ၾကင္နာၿခင္းေတြနဲ႔ စလို႔
ခ်စ္ခင္ၾကင္နာၿခင္းေတြနဲ႔
အဆံုးသတ္ႏိုင္ တဲ့သူၿဖစ္ခ်င္တယ္။
ကဲြလဲြ ၾကမယ္ဆုိရင္လဲ
ရန္ေစာင္တုိက္ခိုက္ၿခင္း ကင္းလို႔
တုိ႔တေတြ ၿငိမ္းခ်မ္းစြာ ကြဲလဲြၾကရေအာင္။
................................................................
ငါေလ
ရင္မွာ ေမ်ွာ္လင့္ခ်က္ၾကီး တစ္ခုပိုက္လို႔
တခ်ိန္မွာ သတၱ၀ါ တမ်ဳိးရဲ႕ အစာၿဖစ္ဖို႔
ထမင္းစားရင္း ေစာင့္မေနခ်င္ေတာ့ဘူး။
..........................................................................
မွားယြင္းတဲ့ အတိတ္ထားခဲ့ၿပီ။
ေမ်ွာ္လင့္ၿခင္း မီးအိမ္ေလး ၿငိမ္းသတ္လိုက္ၿပီ။
လက္ရိွ ဘ၀ေလးမွာ
ေသၿခင္း ကို ရင္ဆိုင္ဖို႔
ၿပင္ဆင္ရေအာင္.....ငါ...။
..............................................
ၿငိမ္းခ်မ္းပါေစ ကမာၻေၿမ။
သာယာပါေစ ကမာၻေၿမ။
မ်က္ရည္ေတြနဲ႔ သစ္ပင္ေတြ စိုက္ခဲ့မယ္။
ခႏၵာ ေၿမၾသဇာ ၿဖစ္ပါေစ။
ခ်စ္တဲ့ ကမာၻေၿမ တည္တံ့ပါေစ။
ခ်စ္ေသာ ကမာၻေၿမ။
ဒီးဒိုး။
၁၆၊၀၇၊၂၀၁၀။
...........................................................
No comments:
Post a Comment