၅၄C အပူခ်ိန္ရဲ႕ေအာက္
ဘ၀တစ္ခု ရပ္တည္ဖို႔ၾကိဳးစားရင္း
မိုးၿဖိဳင္ၿဖိဳင္ရြာေနမယ့္ ၿမန္မာၿပည္ကို လြမ္းတယ္။
လြင္တီးေခါင္ ကႏ ၱာရေတြၾကား
ခရီးတစ္ခု ဆက္ဖို႔ၾကိဳးစားရင္း
သစ္ေတာေတြနဲ႔ ၿမန္မာၿပည္က
ကခ်င္(ေဒသ) ကို လြမ္းတယ္။
ေရခဲရိုက္ သား၊ငါး၊သစ္သီးေတြနဲ႔
အသက္ဆက္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္း
လတ္ဆတ္တဲ့ သား၊ငါး၊သစ္သီး ေပါရာ
ၿမန္မာၿပည္ ကို လြမ္းတယ္။
ကြန္ဒို၊လ်ွပ္စစ္၊ေခတ္မီွ အသံုးအေဆာင္ေတြနဲ႔
တခဏ နားခိုဖို႔ ေနထိုင္းရင္း
သက္ကယ္မိုး၊ ေရနံဆီ မီးခြက္နဲ႔
ၿမန္မာၿပည္က အေမ့အိမ္ ကို လြမ္းတယ္။
ေရနံ၊ဓါတ္ေငြ႕ အနံ႔အသက္ေတြရဲ႕ေအာက္
ေရွ႕ခရီးဆက္ဖို႔ ၾကိဳးစားရင္း
တသြင္သြင္ စီးဆင္းအုန္းမယ့္
ၿမန္မာၿပည္က ဧရာ၀တီၿမစ္ၾကီး ကိုလြမ္းတယ္။
ေပါင္မုန္႔၊ေထာပတ္ ရယ္ဒီမိတ္ေတြနဲ႔
မၿဖစ္မေန စားသံုးရင္းက
မေလာက္မင ခ်န္ထားမယ့္ ၿမန္မာၿပည္က
ထမင္းၾကမ္းခဲ ကို လြမ္းတယ္။
အတၱ၊မာနေတြနဲ႔ တစိမ္းတရံေတြၾကား
ေပါင္သင္းေနထိုင္းရင္း
ရင္းႏွီး၊ေဖာ္ေရြ၊ရိုင္းပင္း ကူညီမႈေတြနဲ႔
ၿမန္မာၿပည္က ေရာင္ရင္းေတြ ကို လဲ လြမ္းတယ္။
ၿမန္မာၿပည္ ကိုဘဲလြမ္းတယ္။
ၿပန္ခဲ့မယ္ ၿမန္မာၿပည္ဆီ...
ၾကိဳႏွင့္အုန္းေတာ့...
ခ်စ္တဲ့ ၿမန္မာၿပည္။
ဒီးဒိုး
၀၆၊၀၇၊၂၀၁၀။
No comments:
Post a Comment