ေလာကမွာ မင္းေနတယ္ဆိုရင္ၿဖင့္
စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
လြတ္လပ္ၿခင္းေတြ မရိွရင္
မင္းဘယ္မွာေနတယ္ လို႔ ေၿပာႏိုင္မလား။
ဘာေတြဟာ ယံုၾကည္ဖို႔လဲ။
ဘာေတြ ေၿပာႏိုင္မွာလဲ။
မိသားစုသာ ရိွမေနခဲ့ဘူးဆိုရင္
စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
မင္းကို ဘယ္သူမွ ဂရုမစိုက္ဘူး။
ၾကင္နာသနားၿခင္းလဲ ဘယ္သူမွၿပမွာ မဟုတ္ဘူး။
ကူညီမွဳလဲ ရိွမွာ မဟုတ္ဘူး။
အတတ္ပညာ သာရိွမေနဘူးဆိုရင္
စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
အလုပ္တစ္ခုလဲ ရ မွာ မဟုတ္ဘူး။
အစားစာ လဲ ၀ယ္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
လမ္းေဘးမွာဘဲ ငါေနရမွာ။
စာေလးသာ မေရးဘူးဆိုရင္
စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
မင္းကို ေ၀ဖန္ မယ့္သူရိွမွာ မဟုတ္ဘူး။
ေက်းဇူးတင္ မယ့္သူရိွမွာ မဟုတ္ဘူး။
ခင္မယ့္သူလဲ ရိွမွာမဟုတ္ဘူး။
စိတ္ကူးညဏ္(အိပ္မက္) သာ မရိွခဲ့ဘူးဆိုရင္
စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
ဖတ္ခဲ့သမ်ွစာဟာလဲ စာလံုးေတြအေန နဲ႔ဘဲ ရိွေနလိမ့္မယ္။
ကြန္ၿပဴတာဟာလဲ ဂိမ္းေဆာ့ဖို႔နဲ႔ ေမာက္ ကေလးႏိွပ္ဖို႔ဘဲ။
ေပ်ာ္ရြင္စရာလဲ မရိွေတာ့ဘူး။
ငါမွာ အမွန္တရားသာ မရိွခဲ့ဘူးဆိုရင္
စဥ္းစားၾကည့္ပါ။
ဘယ္သူ႔ စကား(သို႔) ငါ ဖတ္တဲ့စာ ကိုမွ ယံုၾကည္ႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။
ဘယ္မိတ္ေဆြ မွလဲ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္မွာ ရိွမွာမဟုတ္ဘူး။
ဒါေတြ အားလံုးဟာ ငါ့အတြက္ အေရးၾကီးဆံုးပါ။
စဥ္းစားပါအုန္း။
ခင္ဗ်ားတို႔ အတြက္ ဘာဟာ အေရးၾကီးဆံုးလဲ။
ဒီအရာေတြမရိွဘဲ ဘ၀ကို ဘယ္လိုမ်ား ေၿပာင္းလဲမလဲ။
ေနထိုင္မွာလဲ။
ေပ်ာ္ရြင္မွာလဲ။
စဥ္းစားၾကည့္ပါ.
ဒီးဒိုး
၁၃.၀၃.၂၀၁၀
No comments:
Post a Comment