Wednesday, July 18, 2012

ေနၿမဲ တုိင္း။

ေကာင္းကင္ကိုမီးတက္ရိွဳ႕လုိက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ အားလံုးဟာ နဂိုအတုိင္း
ရိွၿမဲ၊ေနဆဲ၊သြားေနဆဲေလ။

ပင္လယ္ၿပင္ကို ေမွာက္ကာလွန္ပစ္လုိက္တယ္။
ဒါေပမယ့္ အရင္အတိုင္းဘဲေလ.
ရိွၿမဲ၊ေနဆဲ၊သြားေနဆဲေလ။

ငါ့စိတ္ကူးထဲမွာ
ငါ့ကို သိပ္ခ်စ္တဲ့ ခ်စ္သူရိွမယ္။
သူဟာ ငါ့ကို ဂရုစိုက္လိမ့္မယ္
ၿဖစ္ႏိုင္ေခ် အရိွဆံုး မွာ ငါ့ဆီကို ဖုန္းၿဖစ္ၿဖစ္၊SMSၿဖစ္ၿဖစ္ ေရာက္လာလိမ့္မယ္။

ငါ့လက္ထဲမွာ
သိပ္ခ်စ္တတ္တဲ့ ခ်စ္သူရိွေနမယ္
သူဟာ ႏူးည့့ံ သိမ့္ေမြ႕ေနမယ္
ၿဖစ္ႏိုင္ေခ်အရိွဆံုး မွာ ငါဆီကို
ေခ်ာ့ေမာ့သံၿဖစ္ၿဖစ္၊စိုးရိမ္သံၿဖစ္ၿဖစ္ေရာက္လာလိမ့္မယ္။

အင္း ငါ တက္မီးရိွဳ႕လိုက္တဲ့ ေကာင္းကင္ၾကီးကလည္း ၿပာလို႔၊လွလို႔။
ငါေမွာက္လွန္လို္က္တဲ့ ပင္လယ္ၾကီးလည္း စီးလို႔၊လွဲ႔လို႔။
တကယ္ေတာ့ ငါထင္ထားတဲ့ လုပ္တဲ့အတိုင္းမၿဖစ္တာ
ငါ့ေၾကာင့္မွ မဟုတ္တာေလ။

ငါ့ခ်စ္သူ ကလည္း ငါ့မဟုတ္ေလေတာ့
ငါခ်စ္သလို
ငါၿဖစ္သလို
ဘယ္ၿဖစ္ပါ့မလဲ။

သူဟာသူ စီးလို႔
ေပ်ာ္လို႔
ေနလို႔
ငါ့ကိုငါလည္း မေၿပာင္းလည္းႏိုင္ပါလားေလ။

ဒီးဒိုး။
Posted by at
Labels:

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)